Az önce Okan Bayülgeni seyrettim. ''Kral Çıplak''... Okan Bayülgen bence türünün son ve benzersiz bir örneği. Bir çok insanın onun çok saygısız olduğunu düşündüğünü biliyorum. Aslında seveninden çok söveni varmış gibi geliyor bana. Yinede ben çok nadir insanların zekalarının gözle görülür olduğunu düşünürüm. Okan Bayülgen'de onlardan biri. Hayat hikayesini okuyunca aslında bunun neden ileri geldiğini anlamak güç değil. Kendini o kadar güzel bir şekilde geliştirmiş ki..Zamanla inanılmaz bir donanıma sahip olmuş. Ben bundan sonra onun kadar yönettiği programa hakim olabilicek bir televizyoncu yetişebileceğini sanmıyorum. Aslında bu şekilde yaptığı işte gerçekten iyi ve usta olan insanların, bu işi gerçekten yapmak isteyen gençleri yetiştirmeleri gerektiğine inanıyorum. Bazıları bunu egosundan dolayı, aman kimse benim önüme geçmesin diye yapmıyor bazılarıysa uğraşmak istemiyor. Yinede ben biliyorum ki bir çok hevesli çocuk bu işi layıkıyla yapmak istiyor ama yolunu bulamıyor.
Konuyu toparlamam gerekirse yaptığı işte bu kadar usta olan Okan Bayülgen'i gerçekten bu kadar kaliteli bir beyine sahip olduğu için kıskanıyorum. Bu akşam Kral Çıplak'ta konuğu Levent Yüksel di. Herkesin bildiği gibi, en azından takip edenlerin, Levent Yüksel, mütevazi bir hayatı tercih etmiş yaptığı her şeyi büyük hayranlıkla takip ettiğim, sanatçı kelimesinin daha doğrusu kavramının yakıştığı yegane insanlardandır. Programda da bu tavrını yine dibine kadar hissettirdi. Acaba bir insana zerafet dışında ne bu kadar çok yakışabilir merak ediyorum. Okan Bayülgen bir soru sorarken güzel bir hikayeyi de sorusuna iliştirdi. Bazen cevaplardan çok sorular fetheder beni, zekice ve incelikli.. Soru şuydu; olmak mı? sahip olmak mı?
Ne kadar basit duruyor değil mi? Hayatta ne önemlidir bizim için, ne olduğumuz mu, sahip olduklarımız mı? Hangisi daha değerlidir ve bu hayattan göçerken aklımıza gelicek ilk şeydir? Benim cevabım, ne olduğumdur. Sanırım şimdiye kadar ve bundan sonra da hayatımda değerli olucak tek şey, benim ne olduğum kendimi ne hale getirebildiğimdir. Varsın sahip olduklarımı konuşmasınlar.. Çok seyim de olmasın zaten.. Benim tutkularım olsun beni geliştiren, iyleştiren, hayata tutunmamı sağlayan.. Son model bir arabam olmasın ama bir şeyi fazla biliyim.. Ben konuştuğumda olduğum şeye saygı duysunlar, cebimdeki paraya değil.. Yaşadığımız dünya için çok mu şey istiyorum?Evet biliyorum, para yaşamak için gerekli, olmak zorunda. Hiç olmaması değil zaten bahsettiğim. Sadece insanları başıma toplıycak etken o olmasın isterim. Aynı şekilde bir sanatçının da değerli olan şeyi aldığı evler, arabalar olmasında yaptığı müzik olsun.. Kaç kişinin elinden tuttuğu, yetiştirdiği kalsın geriye..
No comments:
Post a Comment