Pazartesi.. hayatım boyunca en sevdiğim gün oldu..
Bence sevdiğimiz şeyler hayatımızdaki güzelliklerle doğru orantılı. Etrafım pazartesiye küfreden insanlarla dolu, bir tutturmuşlar pazartesi sendromudur gidiyor.. Halbuki pazarteside diğer günler kadar masum.. Yazık, yavrumun yemediği laf kalmadı asırlardır. Kımse ona sormadı kı, haftaya seninle başlayalım mı diye. Gariban, bir kere daha üzüldüm şimdi bak.
Ne diyordum, heeeh bu sendrom falan bu işler insanın hayatı sevmesiyle ilgili.. Sendromu yaratan pazartesi değil, bizleriz. Ülkenin hemen hemen hepsi, şanslı azınlık hariç, bulduğu işte çalışıyor sevdiği işte değil ya da üniversitede puanının tuttuğu bölümü okuyor, sevdiği bölümü değil. Aslında insanlığının çoğunun gençlik döneminde ne ne yapmak istediğinden haberi var ne de ne okumak istediğinden. Bir şeyler dayatılıyor birileri tarafından onlarda kuzu kuzu kabul ediyorlar. Çoğunluğun paraya ihtiyacı var, çalışmaya ihtiyacı var. Tabi şu baba parasıyla alınmıs son model jıplerle okula gidenleri ayrı tutuyorum malum onların bu dünyada yaşadıkları bile belirsiz.
Her sabah uyandığında ben yine okula gidiyorum, ben yine işe mi gidiyorum diye nerdeyse geri geri gidiyor çoğunluğun ayakları. Yanliş anlamayın kimseyi yargılamak değil tabiki amacım.. Keşke bu kadar paraya ihtiyacımız olmasa da biraz daha özgür yapabilsek seçimlerimizi. O zaman ne sendrom kalırdı ne yaşama sevincimizi kaybederdik. Koşarak gittiğimiz okullarımız, işlerimiz olurdu ve muhtemelende su an yakaladığımız başarının çok fazlasını yakalardık. Hala geç kalmış sayılmayız aslında.. Ben sevmediğim bir şey yaptığımda kendime orda tutunucak bir şey bulurum.. Bir şeyi severim ve onu görmek için giderim işe.. Ya da yolda harika kahve satan bir yer keşfederim ve her sabah ordan kahve alıcak olmanın sevinciyle kandırırım kendimi. Hiç bir şey bulamazsam sevdiğim birine mail atarım işe varır varmaz.. Hayatta var olmak için yapmamız gereken şey tutunacak bir şeyler bulmaktır.. Pazartesiye sürekli sövmemizin bizi daha mutlu bir insan haline getirdiğini sanmıyorum.. Rahat bırakın onu, sonra bana gelip şikayet ediyor..
-Pazartesi: Beni sevmiyoorlaaaaR kii...
*Sevmedikleri kendi hayatları, sen üzerine alınma..
No comments:
Post a Comment