Zor günler bunlar.. yaşamanın belkide nefes almanın zorlaştığı günler. Yaşadığımız yerin cehenneme döndüğü.. Çözüme ulaşamadığımız şeylerle mücadele etiğimiz. Artık sinirlerimizin dayanmadığı.. Zor günler bunlar.. Elimizi kolumuzu bağlı hissettiğimiz.. Üst üste gelen her felaketle beraber sesimizin dahada kesildiği..
Önce aileler var.. Çocuklarını vatan görevi için gönderen ama ardlarından döktükleri su kurumadan felaket haberi alan.. Bunun için döktükleri durdurulamaz gözyaşları var.. Telafisi yok.. Ölümün soğukluğunun kayıp bedenlerle hissedilmesi var.. Arkasından yok olan bir şehir.. Beton yığınlarının ardında yok olan hayatlar.. Yine elimizden sonrasında bir şeyin gelmediği.. Tanrı'dan gelmeyen kulların hatası.. Deprem Tanrı'dan gelmez dostlarım.. doğadan gelir, ona bakamadığı için aslında insandan gelir.. Bir bakıma insanların kendi kendilerini ölümünü hazırlamasıdır.. Yanlış yapılan, kaçak yapılan betondan gelir.. Öncesinde çaresi vardır sonrasında telafisi yok.. Arada deprem için ne yapalım Tanrı'dan geliyor dediklerini duyarım sonra düşünürüm bu kadar mı basit suçu bir varlığa yükleyip içimizi rahatlatmak.. Kötülük insandan gelir.. Başka hiç bir varlıktan değil.. Kaliteli, sağlıklı, barış içinde yaşamak bu kadar mı başkalarının elinde? Kendimizi bu kadar mı başkasına teslim ediyoruz... Ölüm başkasından gelir..
Zor günler bunlar.. artık bilinçlenmemiz gerektiğini fark ettiğimiz.. İnsana insan değeri vermemiz gerektiğini anladığımız.. Önemli olanın ne olduğunu düşünmeye başladığımız.. Yüreklerimizin üst üste defalarca yandığı.. Beni bilen bilir dostlarım aslında çok neşeli biriyimdir.. Klavuzum meleklerdir ve hayatı da pek ciddiye almam.. Son günlerde yaşadıklarımız beni bile yıprattı.. konuşmaya halim, anlatacak dilim kalmadı.. Düzeleceğine de umudum.. İnsan değerini bilmeyi öğrenemiyoruz ve ben her defasında neden yapamadığımızı sorgulayıp duruyorum.. Elalem bir tek kişi için dünyayı ayağa kaldırıyor ve biz son 1 ayda kaybettiğimiz can sayısını hazmetmeye çalışıyoruz.. Anlamıyorum neyi anlamadığımızı anlayamıyorum.. Engel olabilecekken yapamamamızı anlayamıyorum.. Acımız büyük dostlarım, kayıp çok.. Vakit tamam..
