Sevgili evren, otur adam gibi konuşalım. Bu kadar yıllık hayatımda anladım ki senin kafan bir hayli karışık. Aksi halde bu kadar saçmalayamazdın. Bir insanın hayatı çeşitli evrelerden oluşur. Buna kabaca giriş, gelişme, sonuç diyebiliriz. Her bir evrede de iniş çıkışlar olur. Örnek vermek gerekirse; çocukluk evresinde okul gibi arkadaşlık kurmak gibi şeyleri öğreniriz. Gençlik diye tabir ettiğimiz zaman diliminde de yine okul,iş, askerlik uğraş veririz. Bütün bunları inan bana anlayabiliyorum. Evet, içinde bulunduğumuz dünya düzeninde normal olan ve yaşamak için yapmamız gerekenler var. Benim lafım bunları gerçekleştirirken karşılaştığımız ilginç olaylara. 26 senedir istediğim ve üzerine düşündüğüm hatta kafamda filmini çektiğim sahneleri nasıl gerçeğe dönüştürüyorsun anlamaya çalışıyorum. Aslında benim inandığım sistem daha çok kader ile bağdaşıyor. Ancak bu düşündüğüm için mi gerçekleşiyor yoksa kaderimde olduğu için mi benim içimden onu düşünmek geçiyor yani olaylar bir şekilde doğumumuzda kodlanıyor mu, onu çözemiyorum..Bana artık gereken cevapları vermen konusunda ısrarcıyım. Ne olur bir el atsan..
Eğer gerçekten beynimizin içinde kurduğumuz sahnelerin er ya da geç gerçekleşmesini sağlayabiliyorsak bu biraz tehlikeli olmaz mıydı? Ya benim düşündüğüm şeyin tam tersini kuran biri varsa? O zaman ne oluyor? Ya çakışıyorsa senaryolarımız? O zaman kader mi müdahale ediyor? Çok soru var kafamda ve bunu çözemediğim sürece hayatımı yanlış yönlendirmeye devam edicem. Çünkü bu bir güç ise eğer doğru kullanımını öğrenmemiz gerekir. Aksi halde kapsamını belirlemediğimiz için tam olarak istediğimiz değilde biraz defolusu gerçekleşiyor. Bir kullanım klavuzu ayarlayabilsen keşke. Ben uyurken başucuma bıraksan inan bana hiç korkmam. Yeter ki şu işi çözüme kavuşturalım artık. Yaşadıklarımdan anlaşılıyor ki hayatımın senaryosuna katkıda bulunuyorum ama kalemimin ayarı olmadığından bazı şeyler aşırı bazılarıyla eksik oluyor. Bunu yoluna koyarsak sevinirim.
Sevgiler
Nam-ı diğer Orjideli..
