Kurumsal hayattan haz etmiyorum, hanım olmaktan da.. Zaten normalde hiç hanım bir kişilik değilim. Benim için kullanılacak en güzel tabir serseri'dir ama genelde orjideli tercih edilir. Kurumsal hayattan haz etmiyorum,edene saygım var. Sahte samimiyetler, sevgi- saygı ile biten mailler. Sürekli sırıtmak zorunda olduğunuz toplantılar, kıyafet kuralları ve inanılmaz ünvanlar. Bunların hiç birinden hoşlanmıyorum.
En çok takıldığım ise; unvanlar ve altına saklanan egolar. Hiyerarşik düzende kimseyle muhatap olmak istemeyen kraliçeler, krallar. Anlamıyorum, amaç iş yürütmek mi, kendi egonuzu büyütmek mi? Hayat egolarınızın ardına saklandığınızda daha sıkıcı ve daha zor değil mi? Kimseyle muhatap olmadan yaşadığınız yüksek yerlere kar yağar, üşürsünüz. : ) İşe pijamalarla gidilse, ego ortadan kalksa, saygı kalsa. Herkes mutlu olarak istediği işlerde beynini yorsa, çok daha başarılı olunur. Unutmayalım ki Steve Jobs, siyah tshirt ile hayatını bitirdi ve bir çoğumuzun hayatını değiştirdi. Yeni kavramlar, yeni işaretler, yeni bir alan yarattı. Keramet şişik ünvanlarınızda değil, aslında hepiniz koca dünyada küçücük ve önemsizsiniz. Canınızı sıkmak için yazmıyorum bu yazıyı ama öyle. 3 günlük dünyada kendini çekmeye çalışacağınıza herkesten bir şey öğrenmeye çalışın, harika hikayeleriniz olsun.
Mutlu kalın.
