Tanrı'nın hesapları..

Tanrının kendi adaleti, hesabı var. İyi insanlar eziyet çekmeden ölür mesela. Ve genelde erken olur ölümleri. Kimseye zararı dokunmadan yaşayan öyle de ölür. Tanrı'nın her şeyle ilgili bir hesabı var. Her şeyin zamanı var dedikleri bu. Aslında doğumundan ölümüne her şeyi senin için düşünmüş bir varlık var. Tek tek zamanlarını ayarlamış. Kendi hesabı var, senin aklın ermez.. Buna inanmayan ve her şeyi kendi elinde ve tercihi zanneden çok insan var. Öyle mi? Bence değil ama bazılarına göre öyle ve bunun aksine inandırmana imkan yok. Oysa ben her hikayede görüyorum Tanrı'nın ellerini, bana bakıp gülümseyişini.. Sanki bana bakıp; bak gördün mü işte bu yüzden onları yaşattım der gibi.. Belki de benim yaptığım da yanlış, yanlış buna bu kadar inanmak.. Yine de dedim ya, alenen anlaşılıyor bazen kurgu, öyle ortada.. 

Bir tane hayatın var..

Bir şeyi unutuyorsun.
"BİR TANE HAYATIN VAR"
Tekrarı da yok. (Büyük ihtimal)

Bir tane hayatın ve denemen gereken bir ton şey var. Hayat öyle senin sınırlarını çizdiğin yerde bitmiyor. Bitiyor sanmaya çalışıyorsun, mutsuz olmamak için kendini kandırıyorsun. Bir torba kural koymuşlar sen öyle inan diye. Küçük beynine sınırlar çizmişler, sen de o sınırları paşa paşa kabul etmişsin. Öyle değil ama.. Hayat dediğin şey çok değişik, bir sürü versiyonu var. Bunu yaşamak yani hayatla tanışmak için önce önyargılarından kurtulman gerekli. Düşünsene kafan nasıl da önyargılarla dolu. Tadına bakmadığın yemekler, tanımak istemediğin insanlar, görmek istemediğin yerler var. Bazı şeylere kati suretle karşısın. Delilik aslında bu bir çeşit, bir dakika sonra yaşayacağının garantisi yok ama bir dolu önyargın var. Oysa yapılması gereken şeyleri denemek için az zamanın var reddetmek için zamanın yok. Tabi tercih senin belki de ot gibi yaşayıp ölmek istiyorsundur. Yapmasan öyle keşke. Ben zamanında çok yaptım, yapmasaymışım öyle keşke. İnsan 30 yaşına gelince ufaktan bir aydınlanma yaşıyormuş, 29'ken farketmiyorsun ama bu gerçekten oluyor. Ulan diyorsun bir tane hayatım var ve ben şimdiye kadar onu ziyan ediyormuşum. İyi ki ölmemişim diye düşünüyorsun. Farketmeden ölmüş de olabilirdin. Neyse ki ölmedim de önyargısız hayatıma başladım. Başta bunu kırmak o kadar kolay olmuyor. Zamanla iyice idrak ediyorsun yaptığın hataları. Her zaman söylerim her şeyin bir zamanı var, aydınlanmanın bile. Aydınlandıktan sonrası kolay, denemediğin şeyleri düşünüyorsun. Bazı şeyler için (çok gençlik gerektiren şeyler) geç kalmış oluyorsun ama olsun pes etme.