Günlerdir şu Rüzgar Çetin davasını sosyal medyadan takip ediyorum. Yok içeri girdi, yok dışarı çıktı, yok yurtdışına kaçtı. Her gün başka bir hikaye. İnsanlar da acayip bir galeyan, nasıl olur, bu nasıl rezalet, müebbet yesin. Güzel, güzel böyle düşünmek, adalet yerini bulsun istemek harika. Ama keşke biraz da aklımızı kullanıp, düşünerek konuşabilsek. Böyle durumlarda, davalarda kişileri suçlamak kolay. Tabiki ortada bir suç var, hukuk düzeni çerçevesinde bir cezası da olmalı. Peki güzel abim, ablam sen bu davayla ilgili bu kadar konuşuyorsun da, hukuk düzeninin gereklerini yerine getiriyor musun? Küçük bir olaydan başlayıp örneklerle devam edelim;
Akşam evden çıkıp, bir arkadaşını almaya gideceksin. Evde de yemekle bir kadeh içtin, sınırı geçmediğini ve çıkmayacağını düşündün arabanı aldın. Şans bu ya polis çevirdi. O kadar içmemiştin ama sınırı geçmişsin.
Abiiim be bu seferlik affet.. İdare et be, alma ehiyeti. Görmezden gel..
Mi dersin? Yoksa;
Hatalıyım, arabayı almamalıydım, alın ehliyetimi mi?
Birincisi daha yakın gözüküyor değil mi? Ama olması gereken ikincisi. Madem o bilince sahipsin, hata yaptın. Adalet herkes için.
Askere gideceksin ve kötü bir yerde askerlik yapmak istemiyorsun. Babanın da bir yerlerde tanıdığı var ve sana iyi bir yerde askerlik yaptırabileceğini söyledi.
Kesinlikle olmaz. Ben de herkes gibi şansıma neresi düşüyorsa orada askerlik yapmalıyım.
Mı dersin? Yoksa;
Sahil kenarı falan bir yer de ayarlayabiliyor muyuz? Daha mı yakın geliyor?
Senin gücün var, mayına basıp ölme, başkası ölsün abim.. Öyle değil mi?
Avukatsın. Mahkemeye gittin dosyan var. Kalemle aran iyi, kaleme güzel bir çay ısmarlar; Osman abi bizim şu dosyayı biraz üste al ya dersin. Kalem seni öne alır. Bu örnek basit mi göründü, insan hayatıyla oynamıyor mu? Bilemezsin belki önüne geçtiğin 5. dosyadakininkiyle oynuyordur.
Bunun gibi belki yüzlerce örnek var bu ülkede. Yani demek istediğim, adalet herkes için aynı şekilde islemediği, güç konuşabildiği sürece ülkede bir hukuk düzeninden ya da adaletten bahsedilemez. Birinin kızı ya da oğlu bir zamanlarda, bir yerlerde hep üstün olur ve kimse bunun önüne geçemez. Kaldıki adalet düzeninin neredeyse kendisi olan insanlar bile güçlerinden yararlanarak bir şeyleri değiştiriyorlarsa o ülkede çok büyük sorunlar var demektir. Kimse viiik viik ötmesin. Mesele Rüzgar değil, mesele sensin. Mesele bu ülkede her şeyin hallolacağını düşünenler ve her şeyi halledebilenler. Bundan şikayet ediyorsan önce sistemi değiştireceksin ve buna da kendinden başlayacaksın.
